- Autor: Ranko Pivljanin

Oni „Marjanovići iz Borče“ su mogli najzad da odahnu ili su, pak, pucali od zavisti što je njihova skomračna slava – zasnovana na smrti nesrećne pjevačice, njihove supruge i snahe i kontinuirano bildovana jednim od bestidnijih medijskih napora zbog koga su lešinari dobijali kompleks niže vrijednosti – na trenutak pala u drugi plan. Nova zvijezda srpske rijaliti stvarnosti, perverznog medijskog ludila i izopačenog voajerskog uma konzumenata đubreta razmazanog u televizijske piksele, zasijala je na zrenjaninskom groblju gdje je izvjesna Kija Kockar, junakinja rijalitija „Zadruga“, sahranjivala oca pod svjetlima reflektora i u direktnom televizijskom prenosu. (Bacaj pero, Dušane Kovačeviću, i ako misliš da još nešto uradiš u životu uđi u „Zadrugu“ ili „Parove“ i ispovijedaj se drveću).
Držala je i konferenciju za štampu ispred groblja (grizi usne, Aleksandre Vučiću, ti se toga nisi sjetio), a povodom čega? Povodom mrtvog oca? Ma jok, povodom živog muža, bio je tu i još življi ljubavnik, dečko, šta li je, pa su njih dvojica nastupali jedan na vrhu, drugi na začelju kolone, u jednom trenutku su (izvijestiše mediji) „stajali jedan preko puta drugog u kapeli, pogledali su se ali ne i pozdravili“. O, Gospode, zar u tom teškom trenutku nijesu mogli prevazići sve nesuglasice i pasti jedan drugom u zagrljaj, takođe jedan drugom obrisati suze i pod budnim ružičastim kamerama obratiti se javnosti, poštovanom auditorijumu i publikumu.
I sve je to emitovano u direktnom prenosu televizije sa nacionalnom frekfencijom, samo da obavijestimo neupućene u ovaj spektakularni događaj, ako takvih uopšte ima. Ako postoje, neka ne brinu, biće sigurno repriza u prajm tajmu, a možda će se i CD sa sahrane štampati. Kupite, odete do „Zadruge“, produkcija pusti Kiju da vam CD potpiše – tačni termini će biti objavljivani u dnevniku- vratite se kući, okupite porodicu, ubacite u plejer i predate se umjetničkom doživljaju.
A sad da malo moraliziramo! Nema potrebe, nema efekta, niti ima svrhe! U vremenu kad se ostvaruju najgori Orvelovi košmari svaka kritika užasa koji nam se servira je bespredmetna, a vrlo lako bi mogla da sklizne u licemjerje. Žao mi je, ali nema pomoći, dame i gospodo! Nema, kad ispod teksta o smrti mlade djevojke na portalima stoje stotine lajkova, a znak za to je podignut palac u vis. Znamo, htjeli ste da saučestvujete u bolu, ali je idiotska tehnologija na nivou simbola vaše saučešće prevela u: bravo, svaka čast, suuupeeeer! Pogledajte malo bolje, razmislite i vidjećete da je tako.
Zato je i direktan prenos sahrane oca (pokoj mu duši, spasio se čovjek) opskurne rijaliti zvijezde samo logična karika u projektu opšteg sluđivanja i idiotizacije masa i stepenica više besramnog medijskog spektakla čiji će kreatori zarad šera, rejtinga i zarade na kraju postaviti kamere i u spavaću sobu sopstvene majke, sve dok u nekom budućem grand finalu te monstruozne zabave ne budemo uživo gledali prenos silovanja, ubistva ili samoubistva. Jedino, neće smjeti da se puca dok se kamere dobro ne podese i ne provjeri da li je sve u redu sa emitovanjem. I sahrana u Zrenjaninu je kasnila dvadeset minuta jer se čekalo da proradi televizijski link. U redu je smrt, ali prednost ima živi prenos!
wwwiskra.co